Breng eens een zonnetje onder de mensen
Tekstdichter, pianist en componist Henri Theunisse (Londen, 10 maart 1887 – Amsterdam, 30 april 1956) was een grootheid in het lichte genre. Hij maakte naam als kapelmeester en trad veel op in binnen- en buitenland. Theunisse schreef tal van liedjes, vertaalde veel werk en maakte een groot aantal arrangementen. Hij vertolkte zijn liedjes soms zelf, maar zijn muziek vond ook z’n weg naar zangers zoals Bob Scholte en Max van Praag. En bovenal werkte hij samen met zijn tweede vrouw, de cabaretière en zangeres Jeanne Horsten (Rotterdam, 3 februari 1893 – Sliedrecht, 12 maart 1985).
De Stichting Omroep Muziek bewaart de bladmuziek van tal van liedjes van Henri Theunisse. Een bekende titel van hem was Als de zon schijnt door de ruiten, waarvan volgens een krantenbericht (bij zijn overlijden in 1956) 40.000 grammofoonplaten zijn verkocht. Een ander liedje van Theunisse is mogelijk nog bekender geworden: Breng eens een zonnetje onder de mensen, dat door veel artiesten, onder wie Bob Scholte en Willy Alberti, is vertolkt. Maar het bekendste is hij misschien toch geworden als de man (en pianist en componist) van Jeanne Horsten.
Ze trouwden op 31 maart 1920, nadat het jaar tevoren zijn eerste echtgenote, Jeanne’s zus Emma, was overleden. Toen ze met Theunisse trouwde, had Jeanne Horsten al een carrière opgebouwd als zangeres en humoriste, met optredens in grote en kleine zalen, theaters en bioscopen, maar als het zo uitkwam ook op kermissen. Na haar huwelijk trad ze vaak op met haar man, maar ook met anderen. Zo was ze in de jaren 1920 verbonden aan het Cabaret Pisuisse en werkte ze met mensen zoals Adolf Bouwmeester en Louis Noiret, met wie ze jaren een duo vormde. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleven Theunisse en Horsten optreden, daarna werd het stiller.
Aan de omslagen van de bladmuziek van werken van Theunisse in de collectie van de Stichting Omroep Muziek hebben verschillende ontwerpers gewerkt. Veel omslagen zijn helaas niet gesigneerd, zoals gebruikelijk. Maar sommige kunstenaars hebben wel hun naam erbij gezet. Helaas zijn ze niet goed meer te achterhalen. Voor Wat zitten we toch gezellig bij elkander tekende ‘Bob’ in 1929 twee kaartende stellen, die blijkens de tekst van het liedje zaten te roddelen. Maar wie was ‘Bob’? Op het omslag van Wat je graag wilt weten prijkt een tekening van ‘Loes’ of ‘LdeS’, wie zij of hij was, is helaas niet bekend. Ook de tekening op de voorkant van Wat is er toch met Jansen? is gesigneerd, maar door wie? De stijl herinnert overduidelijk aan de signatuur van Jacob Jansma, maar was het hem ook? En dan is er bijvoorbeeld nog Ik houd van een Valse Musette, met op de voorzijde onder andere een accordeon spelende man met een Napoleontische steek op het hoofd en op de achtergrond het Panthéon en de Eiffeltoren, om de Franse sfeer te benadrukken. Gesigneerd door Anton Hagedorn, over wie we ook in het duister tasten. Misschien past dat ook wel bij het lichtvoetige, van pretenties gespeende genre waarin Theunisse werkte.
